Testing, Testing 1,2,3

Ja ja het was zover, zo’n twee weken geleden moesten wij er aan geloven onze eerste PCR-test. Want de vlucht naar Alicante stond gepland en zonder negatieve test inclusief reisdocument is het helaas niet mogelijk. De kans dat je daarop wordt gecontroleerd is niet heel groot meestal neemt men alleen steekproeven op het vliegveld, maar indien je dit dus niet kan overleggen zit je dezelfde dag nog op een vlucht naar de plek waar je vandaan kwam.

Best spannend zo’n test, we hadden er al veel verschillende verhalen over gehoord namelijk. De een vind het meevallen en de ander vind het echt een beproeving. Dus licht gespannen reden wij naar de locatie waar de test plaats zou vinden. Alsof je naar de tandarts gaat voor een gaatje, nou misschien meer een wortelkanaalbehandeling. Ken je dat zo’n raar gevoel in je buik en dat je het liefst rechtsomkeert wilt maken? Nou dat dus. Daar aangekomen werden wij vriendelijk ontvangen en waren we direct aan de beurt. Er ging een dun sprietje eerst richting keel en daarna ging dat dunne sprietje dus je neus in. En beide keren net op dat moment dat het heel onaangenaam wordt is het klaar. We moesten nog even blijven wachten en zouden alvast een tijdelijke uitslag krijgen, de volgende dag zouden we in de email de definitieve uitslag ontvangen inclusief officieel reisdocument. En we hadden niet anders verwacht (allebei geen klachten) het resultaat was voor beide negatief, dus de reis kon beginnen. Dit alles verliep vlotjes en werd in goede banen geleid, hoewel het vliegtuig goed vol zat was het uiteraard vele malen stiller op de luchthavens dan normaal. De bagage lag zo op de band en het laatste stukje van de reis richting Sax kon beginnen. En wat is het fijn om weer hier te zijn! En stond onze blije pluizige vriend druk te kwispelen, piepen en te springen toen zij door had dat wij het ECHT waren.

Inmiddels hebben alweer wat rondjes door de campo gelopen, hebben geknuffeld en met het balletje gespeeld. Wel voorzichtig wat onze kleine vriend heeft een zere poot, iets van een ontsteking waarschijnlijk.

De dag van aankomst was heerlijk en hebben we genoten van lekkere hapjes, koude biertjes en Cava uiteraard onder een stralend zonnetje en een gezellig muziekje op de achtergrond. Met de wetenschap dat er een aardige klus lag te wachten. Namelijk het repareren van een lekkage die tijdens de wintermaanden was geconstateerd en even provisorisch was opgelost. Dus kon Dennis lekker aan de slag. Denk aan de boel afplakken vanwege het stof (deuren enzo) en de boel leeghalen. Dus op dit moment staat overal wat, zoals de wasmachine in de eetkamer, de extra slaapkamer ligt vol met handdoeken en drank . En nog een tal van dingen die nu maar ergens staan. Maar het grove werk kon dus beginnen en is Dennis lekker bezig geweest met alvast het voorwerk te doen voordat de loodgieter zou komen. Lekker hakken en boren om zo de leiding bloot te leggen, een aardige klus kan ik je vertellen. Die klus was geklaard en nu was het wachten op de loodgieter.

Deze zou in de week van 5 april komen, altijd spannend! Maar ik heb goed nieuws mensen. Op dit moment als ik met mijn blog bezig ben is de loodgieter ook druk bezig met de reparatie! Goed nieuws dus en volgens mij verloopt de reparatie aardig volgens schema, dus hopelijk hebben wij aan het einde de dag weer stromed water. Dus dat wordt morgen (misschien vanmiddag al) beginnen aan de grote voorjaarsschoonmaak, en alles weer terug op de juiste plek zetten. En nog fijner gewoon weer kunnen douchen en tandenpoetsen in ons eigen huis 😃.

Ook hebben natuurlijk genoten van de paasdagen, goede vrijdag was echt een heerlijke dag. Dus hebben de vrijmibo vroeg gestart met hapjes en drankjes. Eerste paasdag genoten van een lekker paasontbijt zoals jullie vast wel gezien hebben op facebook of insta.

Eerste paasdag stond ook in het teken aan een bezoekje aan onze buurman. Wij waren namelijk uitgenodigd om te komen lunchen en te genieten van een typisch streekgerecht. Namelijk Gachamiga een echt super lokaal gerecht, welke haar oorsprong vond in Villena. Het gerecht bestaat uit bloem, knoflook, water en olijfolie en wordt klaargemaakt op houtvuur. Ongeveer een uurtje of twee worden deze ingrediënten gemixt en gekeerd totdat de perfecte massa is ontstaan. Zowel Sax als vele buurgemeenten kennen ook wedstrijden (bijvoorbeeld tijdens de feesten van de Moren en de Christenen of buurtfeesten) waar er wordt gestreden wie de beste Gachamiga maakt. Na ongeveer 2,5 uur had de Gachamige de juiste textuur en kleur bereikt en was het tijd om nog wat worsten en speklapjes op de houtvuur klaar te maken. Zodra deze klaar waren konden we met elkaar aan tafel en genieten met elkaar. Het was lekker en een super gezellige middag zo met elkaar.

En terwijl jullie tweede paasdag in de sneeuwbuien en hagel zaten en dat dinsdag nog even vrolijk verder ging, genoten wij hier van zo’n 25 graden en zon. Sorry voor het spammen op insta en Whatsapp en de videobelletjes we konden het niet laten. Het is flauw ik weet het maar het voelde gewoon even goed. Inmiddels is de temperatuur hier ook weer wat gezakt en heeft het vannacht zelfs geregend. Maar met zo’n 16 a 18 graden is het prima om de handen uit de mouwen te steken. Dus is er een olijfboom een kopje kleiner gemaakt en zijn de palmbomen weer netjes bijgewerkt. De rozemarijn een beetje in toom gebracht en wat planten die het niet meer zo naar hun zin hadden verwijdert. Dus troost jullie we zitten niet alleen maar in de zon 😉.

Maar er is ook tijd om de keuken weer in te duiken. Daar ga ik straks mee beginnen, want ik heb weer wat leuke ideetjes en recepten opgedoken en ga wat nieuwe kleine hapjes uitproberen. Dat als we straks weer samen kunnen genieten van lekkere tapas dat er wat nieuwe verrassingen tussen zitten. Of die gelukt zijn lezen jullie volgende keer.

Geniet van jullie weekend.